قصائد عن مصر قصيرة

بحبك يا مصر ..

وبعشق ترابك .

والف المداين ..

وارجع لبابك .

واحس بكيانى ..

وكرامتى ف رحابك .

يقولوا فقيره ..

يقولوا اسيره ..

بشوفك اميره ..

واحبك يا مصر .

بحبك ملايه .. ومنديل بقويا .

مقالب من اختى .. وغتاته من اخويا .

ودعوه من امى .. تنسينى همى ..

وحكمه من ابويا.

واحبك صبيه .. على البحر جايه ..

فى ساعة عصارى .

ونسمه قبالها .. تطير فى شالها ..

تبين جمالها .. وترجع تدارى .

واحبك مراكب .. تعدى اللى راكب ..

لبر الامان .

يدوب جوا نيلك .. ويعطش يجيلك ..

يقوللك كمان .

واقابلك ببوسه .. فى زفة عروسه ..

ولمه فى بيتنا ..

مع ولاد حارتنا ..

تدق المزاهر .. ترد المزامر ..

تزغرد جارتنا .

نهلل .. نغنى ..

وحلم التمنى ..

ينور ليليتنا .

واحبك زياره لبيت عم سيد ..

ده اصله فقير مش حيقدر يعيد ..

نعيد عليه .. نفرح عنيه ..

ويدعيلنا دعوه بمليون جنيه .

فى ارضك يحس الغريب انه مصرى ..

واحنا الاجانب .

ويلقى الرعايه .. ويلقى الحمايه ..

على كل جانب .

ويمشى ف ربوعك .. ويشبع بجوعك ..

ويعمل مصايب .

ويرحل وينسى .. جميلك ويقسى ..

ويطلع يعايب .

ويرجع تسامحى .. يا ساكنه ف ملامحى ..

يا ست الحبايب .

ولادك بنوكى .. بروحهم فدوكى ..

ويشهد عليهم ترابك فى سينا .

ومنهم با عوكى .. عشان الشيروكى ..

وفيللا ف مارينا .

يعيشوا فى خيرك .. ويدوه لغيرك ..

ولاد اللذينا .

ولو جار زمانهم .. يعودوا لمكانهم ..

يلاقوا السكينه .

وتنسى جحودهم .. وتبكى عليهم ..

عنيكى الحزينه .

فى ارضك سرحت .. فشلت ونجحت ..
وعشت ببساطه .

صاحبت الحمام .. ونمت ف سلام ..

ولو ع البلاطه .

تغير فى شكلى ..همومى ومشاكلى ..

لكن روحى لا .

اعبر بغنوه .. واقول نكته حلوه ..

لكن ياس لا .

ما طيقش الغتاته ..

وقلبى المسالم ما يعرف شماته ..

واقول بالتلاته ..

بحبك .. بحبك .. بحبك .. يا مصر